 | TEOMAN 1997 |
SESSİZ ELLER
ben hâlâ ölürüm plastik çiçekli gizli bahçemde
sessizlikten kaçar sığınırım yorgunluğun koynuna
apansız uyanır düşlerin
tek güzel yerinde
ararım tadını
eve dönmenin
yolunu bilmenin
kimin, kimin bu sessiz eller
mor halkalı yaralı gözler
kıyılarıma vuran sen misin
kimin, kimin bu kör gözler
bu varışsız yalan sözler
adını unutan sen misin
ben hâlâ ararım
bilinmeyenin ulaşılmaz balını
kaçarım kalabalıktan, yalnızlıktan
dostumuz ölümden
apansız uyanır düşlerin
tek güzel yerinde
ararım tadını
eve dönmenin
yolunu bilmenin
kimin, kimin bu sessiz eller
mor halkalı yaralı gözler
kıyılarıma vuran sen misin
kimin, kimin bu kör gözler
bu varışsız yalan sözler
adını unutan sen misin
söz-müzik: teoman